پایگاه مردمی ارتش جمهوری اسلامی ایران:
پایگاه مردمی ارتش::هر سال با فرارسیدن 29 فروردین، تقویم‌ها از روز ارتش و بزرگداشت حماسه‌آفرینی نیروی زمینی حکایت می‌کنند. در این روز، کارکنان ارتش در برابر دیدگان رسانه‌های داخلی و خارجی اقتدارشان را به نمایش می‌‌گذارند.
به همین مناسبت گفت و گویی را با امیر سرتیپ پوردستان فرمانده نیروی زمینی ارتش در رابطه با رویکرد نیروی زمینی در سالی که گذشت انجام داده ایم که از منظر شما مخاطبان گران‌قدر میگذرد.
امیر، ضمن تبریک روز ارتش و حماسه‌آفرینی‌های نیروی زمینی قهرمان به جناب‌عالی و کارکنان نیروی زمینی. ما در سالی که گذشت بخشی از دستاوردهای نیروی زمینی ارتش را از زبان شما به مردم منتقل کردیم. اینک از تلاش‌هایی که در سال 1392 داشته‌اید برای مردم بگویید؟
من هم در ابتدا روز نیروی زمینی ارتش را به محضر فرماندهی معظم کل قوا، ملت شریف، فرماندهان نیروهای مسلح، رزمندگان غیور ارتش و به ویژه هم‌رزمانم در نیروی زمینی ارتش تبریک عرض می‌کنم.
بحمدالله سال 1392، مثل همه سال‌های عمر بابرکت نظام مقدس جمهوری اسلامی، برای نیروی زمینی ارتش سالی خوب و بابرکت بود. چرا که اعتقاد دارم با تمام سختی‌ها و فراز و نشیب‌ها در ایفای نقش خود در دستیابی نظام به اهداف مقدس آن کوشا بوده‌ایم و وظیفه سربازی خود را به‌جا آورده‌ایم و تمام افتخار ما، همین لباس و خدمت در لوای فرماندهی معظم کل قوا و ولی فقیه و زیر سایه پرچم کشور امام زمان(عج) است و هر قدر که در این راه گام برداریم برکت است.
ما به مانند تمام سازمان‌های دارای برنامه که در ابتدای هر سال، هدف‌گذاری‌های خاص خود را دارند، منطبق بر راهبردهایی که به طور معمول در ستادکل نیروهای مسلح و قرارگاه خاتم‌الانبیا(ص) بر اساس اهداف کلان نظام و اندیشه های دفاعی حضرت امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری(حفظه الله) و سند چشم انداز و اهداف پنجساله، تدوین و ابلاغ می‌شود سال را با هدف‌گذاری‌هایی جامع در تمام بخش‌ها آغاز و خود را ملزم به حرکت در مسیر تدوین شده کردیم.
البته یک اولویت‌هایی در بین اهداف نیروی زمینی وجود دارد که من برای آنها عنوان «اهداف ویژه» را انتخاب می‌کنم و بنا دارم که فقط بخش‌هایی از این اهداف را تشریح کنم، چرا که سازمانی به گستردگی نیروی زمینی ارتش اهداف خُرد و کلانی به فراخور استعداد یکان‌ها، سرزمین محل استقرار و ... دارد. یکی از اهدافی که برای نیروی زمینی در سال 1392 تعریف شد، «ارتقای سطح آموزش» بود. دیگری، اجرای بهتر و کامل‌ترِ طرح جامع نیروی زمینی بود. همچنین توجه به رزمایش‌ها و آموزش‌های شبانه، هدف دیگر نیروی زمینی بود که ترسیم شد.
در سال 1392، اجرای رزمایش‌ها را به‌عنوان یک هدف بزرگ به خوبی انجام دادیم. نیروی زمینی در مجموعه نیروهای مسلح، به‌عنوان یک نیروی محوری است. به فرموده مقام معظم رهبری(حفظه الله) نیروی زمینی، «ستون فقرات» ارتش است. این تعریف بسیار رسایی است که نشان از توانمندی‌های نیروی زمینی دارد. در ستاد کل نیرو های مسلح نیز این نیرو، یک نیروی محوری است. وقتی حرکتی در شُرف انجام است، نیروی زمینی آن را ساماندهی و اجرا می‌کند. بعد این موضوع به بقیه نیروها تسری پیدا می‌کند. در سال گذشته، رزمایش الگوی پیاده، رزمایش الگوی توپخانه، رزمایش الگوی زرهی و غیره را داشتیم که بر اساس برنامه تدوین شده بود و به مورد اجرا گذاشته شد. در این الگوها بود که به این نتیجه رسیدیم که گردانها در یک نبرد ناهمتراز چگونه باید عمل کنند. این مسئله در حال تبدیل شدن به آئین‌‌نامه است و به زودی انتشار یافته و توزیع خواهد شد. از دیگر کارهای انجام شده طی سال گذشته، رزمایش قمر بنی هاشم(ع) بود که به صورت بسیار گسترده در منطقه‌ای به وسعت بیش از 250 هزار کیلومترمربع در مرزهای جنوب شرق کشور، انجام گرفت. الحمدلله این رزمایش، برکات و ثمرات بسیاری داشت. از یک‌سو نشان‌دهنده قابلیت‌های نیروی زمینی در حوزه نبرد ناهمتراز بود و از سوی دیگر، ایجادکننده امنیت وسیعی در منطقه رزمایش بود.
در بُعد آموزش هم کارهای بسیار خوبی انجام شده است. ثقل حرکت نیروی زمینی، متوجه کارهای آموزش است. در حقیقت، آموزش، زیربنا و پایه همه امور نیروی زمینی است. به همین خاطر آموزش از جایگاه ویژه‌ای در نیروی زمینی برخوردار است. هم آموزش‌های نظری و هم مستندات آموزشی. یعنی ما به مراجع و کتب آموزشی توجه خاصی کرده، سعی کرده‌ایم که کتاب‌های منبع خود را به روز کرده، متناسب با شرایط رزم ناهمتراز آنها را تدوین کنیم. راجع به موضوع تحقیقات و جهاد خودکفایی هم باید به این حقیقت اشاره کنم که کارهای بسیار ارزنده‌ای در این زمینه انجام شده است. ما شاهد پرده‌برداری از خودرو
دو و نیم تنی نینوا بوده‌ایم که به جرأت می‌توانم بگویم برای نخستین بار است که در کشور یک خودروی راه‌کنشیِ دو و نیم تنی طراحی می‌شود. به طوری که مورد استقبال خودروسازان کشور قرار گرفت و نیروی زمینی در آستانه عقد قراردادی است که این خودرو، به‌عنوان یک خودروی ملی در کشور ساخته شود. تفنگ تک‌تیرانداز موسوم به "شاهر" ساخته شد که سلاحی بسیار ارزنده است. این تفنگ می‌تواند هدف را در فاصله سه کیلومتری مورد اصابت قرار دهد. این سلاح از یک‌سو علیه بالگردهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که قصد نزدیک شدن به نیروهای ما را دارند و از سوی دیگر، علیه نیروهای انسانی نیز به کار گرفته می‌شود و منحصر به فرد است.
برای نخستین بار در کشور چتر ذوالجناح را تولید کردیم که مخصوص سقوط آزاد است.
ان شاءالله در 29 فروردین از "زره مایع" پرده‌برداری خواهیم کرد. این زره، از جنس مایع است و در برابر گلوله و اجسام سخت مقاومت می‌کند و کاری که می‌کند، آن است که وزن جلیقه‌های ضد گلوله را به یک دهم کاهش می‌دهد. جلیقه‌هایی که هم اکنون مورد استفاده قرار می‌گیرد، از نوع سرامیکی و همراه با وزن بسیار زیاد است. زره مایع، به صورت خمیر روی جلیقه کشیده می‌شود و همان‌طور که گفتم، وزن را تا یک‌دهم کاهش می‌دهد. رونمایی دیگر در 29 فروردین، مربوط به تفنگ 6 لول با کالیبر 50 است که این نیز برای نخستین‌بار در کشور صورت می‌گیرد. به گفته بسیاری از صاحب‌نظران، ساخت این سلاح ابتکار خارق‌العاده‌ای است که در این گروه از سلاح‌ها صورت گرفته است. در سایر زمینه‌ها نیز نیروی زمینی فعال و پویا ظاهر شده است. یکی مربوط به پادگان سازی است. با توجه به موضوع انتقال و جابجایی پادگان‌ها که در شهرهای مشهد، تبریز، اهواز و زاهدان مطالعاتی راجع به این جا‌به‌جایی‌ها در دست انجام است.
در زمینه ورزش هم باید بگویم که نیروی زمینی دست‌کم در 18 رشته ورزشی فعال است. و سعی کرده‌ایم در تمام زمینه‌ها عملکرد خوبی داشته باشیم.
شما به موضوع پیشرفت‌های نیروی زمینی در زمینه تحقیقات و خودکفایی اشاره کردید. سؤال من این است که آیا این گروه از پیشرفت‌ها می‌تواند نیروی زمینی را از آنچه ضرورت‌های یک نبرد است، بی‌نیاز کند. دیگر این که این پیشرفت‌ها محصول خاص اندیشمندان نیروی زمینی است یا از تجارب دانشمندان بیرون از ارتش هم سود برده شده است؟
در نیروی زمینی از نیروی انسانی توانمندی برخوردار هستیم. بخش عظیمی از بدنه نیروی زمینی را جوانان مستعد و علاقه‌مندی تشکیل می‌دهند که به‌عنوان سرباز وارد این مجموعه می‌شوند. این افراد از مجموع کارکنان نیروی زمینی شناسایی و جذب سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی می‌شوند.
یکی از مؤلفه‌های دیگرِ نیروی زمینی، سرمایه‌گذاری بر روی نیروهای پایور است. یعنی از سال‌های گذشته، جوانان مستعدی را در دانشگاه‌های معتبر کشور مأمور به تحصیل کرده‌ایم و آن بذری که کاشته شد، امروز به درخت تنومندی تبدیل شده که ثمرات بسیاری به ما می‌دهد. این مجموعه دانشمند، خیلی از کارها را انجام می‌دهد. در حقیقت، ما متناسب با رهنامه‌مان، سلاح‌های مورد نیازمان را تعریف می‌کنیم و الگو و نمونه‌ها توسط همین جوانان طراحی می‌شود، ولی به معنی آن نیست که از سایر توانمندی‌های بیرون از نیرو استفاده نکنیم. ما ارتباط بسیار نزدیکی با مراکز تحقیقاتی کشور داریم؛ به‌ویژه مراکز تحقیقاتی دفاعی کشور، قسمت‌های متعدد موجود در وزارت دفاع، دانشگاه‌های صنعتی کشور و غیره. وقتی نیاز به در اختیار داشتن محصولی احساس می‌شود، با تکیه بر این منابع آن را آماده می‌کنیم.
شرایط صنعت دفاعی کشور ما به‌گونه‌ای است که می‌تواند در کوتاه‌ترین مدت نیاز ما را تأمین کند. من به‌عنوان یک سرباز عرض می‌کنم در حوزه دفاع زمینی، تجهیزات مورد نیاز نیروی زمینی در اختیار ما است و ما این قابلیت را داریم که هر گونه تهدیدی را در هر نقطه از مرز با قوت و استحکام پاسخ دهیم.
البته باید این موضوع را مورد اشاره قرار دهم که جنگ‌های آینده، تجهیزات محور نیستند، بلکه واقعیت‌های میدان نبرد حاکی از آن است که در جنگ‌های آینده، نظیر آنچه در جنگ‌های 33 روزه، جنگ غزه، جنگ‌های واقع شده در مرز مدیترانه و مانند اینها رُخ داده است، تجهیزات حرف اصلی را نمی‌زنند؛ بلکه این نیروی مؤمن و با انگیزه است که می‌تواند حرف نخست را بزند و مجموعه نیروی زمینی مملو از انسان‌هایی است که از یک‌سو به سلاحشان متکی و آشنا هستند و از سوی دیگر، قابلیت‌های معنوی بالایی دارند.
به نظر می‌رسد نیروی زمینی در یک دورة «گذار» به سر می‌برد. از آن جهت که در حال اجرای طرحی است که «ثامن» نام دارد و مطابق این طرح، نیروی زمینی تحولاتی را در خود شاهد خواهد بود. مخاطبان ما و به‌ویژه کارکنان نیروی زمینی دوست دارند که از این فرایند بیشتر آگاه شوند. لطفاً بفرمایید اجرای این طرح در چه مرحله‌ای قرار دارد و با چه موفقیت‌هایی همراه بوده است؟
اولین موضوعی که در طرح جامع نیروی زمینی موردنظر قرار داشت، موضوع «آمایش سرزمینی» بود. این موضوع دارای اهمیت بسیاری می باشد. یک نگاه گذرا به نحوه پراکندگی نیرو تا پیش از استقرار و اجرای این طرح، گویای این واقعیت است که پراکندگی نیرو بیشتر در مرزهای غربی حاکم است. با این توجیه که تهدیدهایی احتمالی از این ناحیه احساس می‌شد و به همین خاطر عمده نیروها را در این بخش سازمان‌دهی کرده بودیم. در مرزهای شرقی، جنوبی و شمالی، این پراکندگی کمتر به چشم می‌آمد. طرح جامع نیروی زمینی، در حقیقت، توزیع مناسبی است در سرتاسرِ مرزها و این توانمندی را به نیروی زمینی می‌دهد که نیروهایش را در نقاط گوناگون مرزها مستقر کرده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن علیه تهدیدها وارد عمل شود.
نکته دوم که در طرح جامع مورد نظر بود، برجستگی‌ها و قابلیت‌هایی بود که در تهدیدها وجود دارد. تهدیدها در فضای ناهمتراز این قابلیت را دارند که هم‌زمان یک کشور را از چند جبهه درگیر کنند. درگیر شدن یک کشور از چند جبهه سبب می‌شود که سامانه واپایش و هدایت نبرد، گه‌گاه دچار اختلالاتی شود. یکی از محورهای این طرح، «خودکافی» کردن قرارگاه‌هاست. اینجا هم موضوع «تفویض اختیار» مطرح شده و هم واگذاری یکان‌های مورد نیاز این نیروها. فرمانده قرارگاه در چنین طرحی، یکان‌های رزمی، پشتیبانی، توپخانه و غیره را در اختیار دارد. حتی آمادگاه‌های مهماتی نیز در اختیار قرارگاه‌ها قرار گرفته که بتواند با تکیه بر توان خود، عملیات را مدیریت کند.
محور دیگر مدنظر قرار گرفته در این طرح، موضوع «چابکی» و «چالاکی» یکان‌هاست. در فضای ناهمتراز یکان‌هایی می‌توانند ظرفیت‌هایشان را نشان داده، مورد استفاده قرار دهند که چابک و چالاک باشند. چابک و چالاکی البته تعاریف خاص خودش را دارد که من بنا ندارم به آن بحث ورود کنم، اما در ساختار گردانها، تیپ‌ها و لشکرها تغییراتی صورت گرفته که این یکان‌ها چابک و چالاک شوند و الحمدلله، فضای فعلی طرح جامع به گونه‌ای است که قابلیت پاسخگویی به تهدیدات را در یک فضای ناهمتراز در خود دارد. بر همین اساس چند رزمایش در سطوح مختلف، شامل گردان، تیپ، قرارگاه و غیره اجرا کرده‌ایم و نقاط ضعف و قوت را ارزیابی کرده، نقاط ضعف را بر طرف و نقاط قوت را تقویت کرده‌ایم. امروز به قابلیت مطلوبی رسیده‌ایم که می توانم بگویم از مرزهای کشورمان می‌توانیم به شایستگی دفاع کنیم.
شما به‌عنوان کسی که سکان هدایت نیروی زمینی را در اختیار دارد، در زمینه تأمین روحیه و رفاه نیروی زمینی چه اقداماتی کرده‌اید؟
من با قاطعیت عرض می‌کنم که نیروی زمینی در موضوع رسیدگی به معیشت کارکنانش در میان یکان‌های ارتش رتبه نخست را احراز می‌کند. من به مصداق‌هایش هم اشاره خواهم کرد. ما در نیروی زمینی بیش از 90 تعاونی فعال داریم این 90 تعاونی را با تمام قوت پشتیبانی می‌کنیم؛ یعنی از نظر نیروی انسانی کارآمد در زمینه تأمین مهندسان عمران یا گرایش‌هایی حقوقی آنها را پشتیبانی می‌کنیم. از نظر تجهیزات مهندسی هم این تعاونی‌ها تحت حمایت نیروی زمینی هستند. تجهیزاتی نظیر تأمین بولدوزر، بیل مکانیکی و... که اگر مشکلاتی در مسیر برایشان پیش بیاید، آنها را پشتیبانی و رفع می‌کنیم. در ضمن مصوبه‌ای مبنی بر فروش اراضی آزاد از سوی مقام معظم رهبری در اختیار داریم که تعاونی‌ها در مزایده‌هایش شرکت می‌کنند و عمدتاً برنده می‌شوند. بقیه کارسازی‌ها را خودمان برایشان انجام می‌دهیم؛ برای مثال در ارتباطاتی که با وزیر مسکن، وزیر تعاون و... برقرار می‌کنیم، تعاونی‌هایمان را کمک می‌کنیم. سال گذشته، فکر می‌کنم همه کارکنان نیروی زمینی که خدمتی بالاتر از 10 سال دارند، از موهبت زمین این تعاونی‌ها بهره‌مند شده‌اند.
در زمینه پرداخت وام هم با مراکزی نظیر بانک تجارت، بانک ملی و... ارتباطاتی برقرار کرده‌ایم و از این طریق موضوع درخواست وام کارکنان مورد بررسی قرار گرفته و وام به آنها اعطا می‌شود. موضوع دیگری که در افزایش روحیه و رفاه کارکنان تأثیر زیادی دارد، «ورزش» است. بیش از 18 رشته ورزشی در نیروی زمینی فعالیت می‌کنند و در تمام پادگان‌ها فضای ورزشی به اندازه کافی وجود دارد. با قاطعیت عرض می‌کنم که همه پادگان‌های ما از فضاهای ورزشی برای فعالیت کارکنان برخوردار است. برای خانواده‌ها هم اقدامات خوبی انجام شده است. یکی، همین زیباسازی کوی‌های سازمانی است. وام‌های بسیار زیادی از بانک‌ها گرفته‌ایم و در اختیار کارکنان تحت عنوان ودیعه مسکن گذاشته‌ایم. کلاس‌های بصیرت، آگاهسازی و غیره برگزار می‌شود که به ارتقای روحیه آنان منجر می‌شود.
راجع به سربازان هم اقداماتی کرده‌ایم. موضوع «برون‌سازی» را اجرا کرده‌ایم. باتوجه به
این که تلاش بر آن است که سربازان حتماً در شهری خدمت کنند که محل زندگی‌شان است. دست‌کم در شهرهای نزدیک به محل زندگی‌شان. این به یک فرهنگ در نیروی زمینی تبدیل شده است. دیگر این که تلاش کرده‌ایم محیط زندگی سرباز، محیط شادابی باشد. آسایشگاهی که در آن استراحت می‌کنند، مناسب شأن و شرایط سرباز باشد. همچنین فرماندهان موظف به برخورد توأم با رأفت با سربازان هستند.
اجرای طرح جامع نزاجا، فشار زیادی به کارکنان نیروی زمینی وارد کرده و می‌کند. دست‌کم 15 هزار خانواده از کارکنان، طبق مفاد این طرح جابجا شده‌اند و خیلی از افرادی که هنوز در جرگه متأهلان قرار نگرفته‌اند هم شامل این طرح شده‌اند. کار، کار دشواری است ولی با روحیه بالایی که درکارکنان سراغ داریم، این کارهای بزرگ با موفقیت در حال انجام است. در این رابطه نیز بنیاد تعاون آجا مسئول اصلی در زمینه خدمات‌رسانی در حوزه‌هایی نظیر بیمه، مسکن، وام و... می باشد و ان‌شاءالله مسیرهایی را برای تولید منابع اعتباری پیش‌بینی نمایند تا فرماندهان نیروها را در اجرای هرچه بهتر اهداف‌شان یاری کند.
یکی دیگر از اصول ایجاد انگیزه درکارکنان، موضوع ارتباط پررنگ فرماندهان با سرپنجه‌ها یا سرانگشتان است. این که یک نظامی، متوجه می‌شود فرماندهانش در بالاترین سطوح آمده‌اند تا از احوال او جویا شوند، بی‌تردید انگیزه‌های‌شان را برای رزم دوچندان می‌کند. شما به‌عنوان فرمانده نیروی زمینی چگونه از احوال نظامیان در دور دست‌ترین نقاط این سرزمین مطلع می‌شوید؟
هم‌اکنون پنج‌سال است که همایشی تحت عنوان همایش «سرانگشتان» در نیروی زمینی برگزار می‌شود. این همایش برای فرماندهان گروهان و گردان برگزار می‌شود. من علاقه‌مند هستم آن چیزی را که در ذهن دارم، به سرباز، فرمانده گروهان و گردان منتقل شود. احساس من این است که ممکن است طی مسیر و بر اثر زمان، تغییری در نوع بیان و خواسته من ایجاد شود، ولی زمانی که این خواسته از زبان من صادر می‌شود و توسط آن سرباز یا فرمانده شنیده می‌شود، تأثیرش واقعی و عمیق خواهد بود. به همین خاطر فرماندهان را بارها جمع کرده و به صورت مستقیم با آنها سخن گفته‌ایم. مطالب را گفته‌ایم و فرماندهان گروهانها و گردانها هم اگر نکته و یا مطلبی داشته‌اند، ارائه کرده‌اند.
یکی از مسائلی که به‌عنوان اصول خدمت مدنظر دارم، موضوع ارتباط با سربازان و درجه‌داران است. من این را از همان موقع که درجه ستوانی داشتم، به‌عنوان یک اصل در برنامه‌های کاری‌ام قرار داده‌ام. دسترسی به فرمانده نیروی زمینی کار سختی نیست. من روزهای دوشنبه دیدار عمومی و همگانی دارم و روزهای شنبه هم معاون هماهنگ کننده نزاجا برنامه‌ای برای دیدار عمومی دارد. اگر کسی نتوانست شرایطش را با این برنامه‌ها و دیدارهای هفتگی هماهنگ کند، می‌تواند به مسجد بیاید که ظهر و پس از اقامه نماز شنونده سخنان آنان خواهم بود. علاوه بر اینها عادت ما این است که به هر پادگانی برای بازدید می‌روم، یک جلسه حتماً سخنرانی می کنم و کارکنان آنجا حضور دارند. ارتباط من آنجا به صورت چهره به چهره و با غالب کارکنان است. ما هم با حوصله به همه خواسته هایشان گوش می‌کنیم و معتقدم که این نوع از ارتباط می‌تواند تأثیر عمده‌ای در کیفیت امور خدمت داشته باشد.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.